ថ្ងៃមួយខ្ញុំ
បានពឹងអោយបងពិសិទ្ធដែលជាមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធរបស់ប្ដីខ្ញុំ មកជួយចាំផ្ទះ
ព្រោះប្តីរបស់ខ្ញុំគាត់ចេញទៅភ្នំពេញចំនួន៣ថ្ងៃ។ ក្នុងផ្ទះដ៏ស្ងាត់ជ្រងំ
បងពិសិទ្ធគាត់សម្រាក់នៅជាប់មាត់ទ្វាបន្ទប់ខ្ញុំ ព្រោះផ្ទះមិនធំទេ។
ថ្វីត្បិត គាត់ ជាបុរសពោះម៉ាយមានអាយុជាង៥០ឆ្នាំហើយក៏ដោយ
ក៏គាត់នៅតែមានកម្លាំងអាចជួយដងទឹក និងកាប់អុសបានដែរ។ គាត់មានមាឌធំ
ជាងប្តីខ្ញុំ និងរាង ខ្ពស់ សម្បុរខ្មៅ។ ម៉ោង៦ល្ងាច ថ្ងៃគាត់មក ដល់
ខ្ញុំក៏រៀបចំបាយទឹកជូនគាត់ពិសារ
រួចក៏រៀបចំគ្រែសម្រាប់គាត់សម្រាក់នៅមុខបន្ទប់ខ្ញុំ
ព្រោះខ្ញុំខ្លាចខ្មោច។នៅមុខបន្ទប់ ខ្ញុំអង្គុយរាបនិងគ្រែ ក្នុងឈុតចោម
និយាយគ្នាពីនេះពីនោះ ជាមួយគាត់ ក្រោមពន្លឺចង្កៀងផ្លុងៗ ។ ចំណែកបងពិសិទ្ធ
គាត់ក៏ស្លៀកក្រម៉ាតាមធម្មតាទម្រេតខ្លួន លើគ្រែដោយ
បឹតបារីបណ្តើរបង្ហុយផ្សែងទ្រលោមទៅលើ.។ ដើម្បីជាការដឹងគុណ និងយកចិត្តគាត់
ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តចូលទៅ អង្គុយលើគ្រែជាមួយគាត់ ដើម្បីច្របាច់ជើងជូនគាត់
ដែលភ្លេចទាំងមិន បានផ្លាស់សំលៀកបំពាក់។ពិតណាស់ហើយ បងពិសិទ្ធ ពិតជាត្រូវការ
ការយកចិត្តពីអ្នកជុំវិញខ្លួនណាស់មិនថាគេ ឬ ខ្ញុំនោះទេ….។ កាយវិការរបស់ខ្ញុំ
ហាក់ដូចជាធ្វើអោយគាត់ពេញចិត្ត សរសើរ មិនដាច់ពីមាត់ តែចំពោះខ្ញុំ
ចេតនាល្អរបស់ខ្ញុំ ហាក់ដូចជាហ៊ុំព័ទ្ឋដោយអ្វីម្យ៉ាង
និងហាក់ដូចជាទទួលអារម្មណ៏ប្លែករកថាមិនត្រូវ
ព្រោះភ្នែកខ្ញុំហាក់ដូចជាបានឃើញវត្ថុម្យ៉ាងរបស់គាត់
ពេលដែលដៃរបស់ខ្ញុំច្របាច់ ទៅកៀនគល់ភ្លៅគាត់ថ្មមៗ។ ខ្ញុំគិតថា
គាត់ប្រហែលជាមិនបានចាប់អារម្មណ៏ចំពោះក្រម៉ាដែលគាត់ស្លៀកនោះទេ
ក្រម៉ារបស់គាត់ហាក់ដូចជា ខើចឡើងលើបន្តិច ធ្វើអោយខ្ញុំអាចមើល
ឃើញច្បាស់ពីវត្ថុប្រចាំត្រកូលរបស់គាត់
អើតក្បាលមកច្រង៉ក់ប៉ុនកដៃទ្របលើកន្សោមពងគាត់
ធ្វើអោយខ្ញុំទទួលអារម្មណ៏តក់ស្លុត និងខ្លាច ព្រោះបើធៀបទៅនិងរបស់ប្តីខ្ញុំ
គឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ គឺរបស់គាត់ធំ ព្រោះគ្រាន់តែលូនក្បាលមក
គឺដូចជាពស់វែកបើកពពែអញ្ចឹងធំហើយខ្មៅក្រឹប។
ខ្ញុំខំលូចសម្លឹងទៅវត្ថុរបស់បងពិសិទ្ធដោយយកចិត្តទុកដាក់ និង
យូរៗម្តងក៏សម្លឹងទៅមើលមុខគាត់ដែរ តែគាត់ហាក់ដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៏សោះ
ប្រហែល១ស្របក់ ស្រាប់តែពស់វែកគាត់
ងើបឡើងដូចពស់ផុតពីក្រម៉ាប្រវែងមួយចំអាមកន្លះ នៅចំពោះមុខខ្ញុំ
ស្របពេលដែលគាត់ភ្ញាក់ផងដែរ។ គាត់ដូចជាមានការអៀនខ្មាសយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្វី
ដែលលេចធ្លោះនៅចំពោះមុខខ្ញុំ ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំ ក៏កំពុងទទួលការអៀនខ្មាស
និងភិតភ័យផងដែរ ស្របពេលដែលគាត់ ខំលម្លឹងមើលមុខខ្ញុំមិនដាក់ភ្នែក
។ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៏ថា បងពិសិទ្ធប្រហែលជាមានអារម្មណ៏យ៉ាងណាទេចំពោះខ្ញុំ
គាត់ខំយកដៃខ្ទប់ពស់វែករបស់គាត់ពេញមួយដៃ តែនៅមិនអាចបឹតបាំងបាន
ព្រោះវានៅតែលៀន ចេញតាមដែគាត់បង្ហាញពីមាឌ វាធំវែង
និងគួរអោយខ្លាចណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ខ្ញុំដឹងថា គាត់ហាក់ដូចជា
មានអារម្មណ៏អាថ៌កំបាំងម្យ៉ាងចំពោះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំខំអោនមុខចុះ តែពន្លឺចង្កៀង
ភ្លឺ រន្ទាលនៅចំពីមុខទៀត។
គាត់បាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំទាំងពាក្យសម្តីរដាក់រដុបដូច្នេះ៖
អោយបងសូមទោសផង!…ព្រោះនេះវាជារឿងចៃដន្យទេ បងគ្មានចេតនាទេ..ណាអូន..
ខ្ញុំងក់ក្បាលតិចៗតបនិងសម្តីគាត់
តែគាត់ហាក់ដូចជាបញ្ចេញអាការៈពីតម្រេករបស់គាត់ចំពោះខ្ញុំទៅវិញ….គាត់បានអង្អែលក្បាលពស់វែករបស់គាត់ថ្មមៗនៅចំពោះមុខខ្ញុំរួច
និយាយថាៈ ឯងដេកទៅ
!…ជាង២០ឆ្នាំហើយឯងមិនដែលស្គាល់រសជាតិមេយ៉ាងម៉េចទេ..ហ៊ីយ
!..សម្ងំដេកទៅណាអាច្រម៉ក់……។ គាត់ខំសម្លឹងមុខខ្ញុំដោយមុតមាំ ស្របពេល
ដែលខ្ញុំបម្រុងចុះពីលើគ្រែចូលទៅបន្ទប់
តែចិត្តមួយនឹកអាណិតគាត់ដែលពោះម៉ាយយូរឆ្នាំមកហើយ ហើយអ្វីដែលគាត់និយាយនោះ
ហាក់ដូចជាចង់ប្រាប់ខ្ញុំថា៖ គាត់ពិតដាច់របប (អ្វីមួយនោះយូរមកដែរ)
ទើបគាត់និយាយបែបយ៉ាងនេះ។ក្នុងសំលៀកបំពាក់ចោមពុង
ខ្ញុំហាក់ដូចជាមានអាម្មណ៏ភ័យខ្លាចចំពោះគាត់ណាស់
ព្រោះពេលនេះមានតែយើងពីរនាក់ប៉ុណ្ណាះ។ ខ្ញុំពិតជាអាណិតគាត់
ចំពោះពាក្យគាត់និយាយ តែខ្ញុំគិតថា
ខ្ញុំមិនអាចប្រព្រឹត្តអ្វីផ្តេសផ្តាសបានទេ ឬ ក្បត់ប្តីខ្ញុំឡើយ។ ទីបញ្ចប់
គាត់នៅតែនិយាយពាក្យដដែលនោះ មកកាន់ខ្ញុំទៀត ស្តាប់ទៅហាក់ដូចជា
គាត់ចង់អង្វរខ្ញុំសុំការ យល់ព្រមអ្វីមួយពីខ្ញុំហើយ។
ហើយអ្វីដែលភ័យខ្លាចសម្រាប់ខ្ញុំនោះ គឺការដែលខ្ញុំមិនអាចទប់ចិត្តបាន
និងហាក់ដូចជាមានអារម្មណ៏ព្រឺព្រួចរកស្មានមិនត្រូវពេលដែលឃើញពស់
វែកគាត់ងើបក្បាលយ៉ាងធំនៅចំពោះមុខ។ពេលនេះអារម្មណ៏ខ្ញុំវឹលវល់
ស្ទើររកគិតមិនចេញ ស្របពេលដែលបងពិសិទ្ធ ក្រោកឈរ បង្ហាញពស់វែកធំវែងខ្មៅ
ដាក់ខ្ញុំដោយគ្មានអ្វីបិទបាំងសោះ។ ខ្ញុំពិតមិនចង់ធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នុង
អំណាចតណ្ហារបស់គាត់ទេ….តែខ្ញុំនៅតែមិនចង់ក្រោកចេញពីទីនោះដដែល
ហាក់ដូចជាមានចិត្តមួយមកបង្ខំខ្ញុំ
អោយទទួលរៀនបទពិសោធន៏ពីមនុស្សមាឌធំដូចគាត់ដើម្បីដឹងថា មនុស្សមាឌធំ
ហើយពោរពេញដោយកម្លាំង និង ពស់វែកធំបែបនេះ និងមានរសជាតិនិង
ខុសប្លែកពីប្តីខ្ញុំប៉ុណ្ណាទៅវិញ។ខ្ញុំឈរគិតថា៖ គាត់ពោះម៉ាយយូរឆ្នាំបែបនេះ
ពិតជាសហាវ, មានបទពិសោធន៏ និង ជាពិសេស គឺទឹកកាមរបស់គាត់ប្រហែលជាខាប់
និងសម្បុរដោយជីវជាតិពិតហើយ មើលទៅ..
ខ្ញុំនៅតែភ័យខ្លាចដែរដែលបើទោះបីជាបងពិសិទ្ធប្រាប់ថា៖
«នេះគ្រាន់តែជាមេរៀនលើកដំបូងសម្រាប់ខ្ញុំ»ប៉ុណ្ណោះ។ តើវាជាមេរៀនអ្វីទៅ….?
គាត់ក៏អោយខ្ញុំមកក្បែរ.. ខ្ញុំខំទប់ជំហរស្របពេលដែលគាត់
ចុះពីលើគ្រែមកក្បែរខ្ញុំ….រួចគាត់ក៏រុញខ្ញុំថ្នមៗអោយអោនទៅរកក្បាលគ្រែ
ពេលនោះខ្ញុំទទួលអារម្មណ៏ថា «ល្វែងក្រោមខ្ញុំហាក់ដូច មានវត្ថុ
ម្យ៉ាងទន់ៗកំពុងរំកិលមករកដំបូកមាសខ្ញុំ…..» ខ្ញុំដឹងថាៈ
ប្រហែលជាដល់ពេលដែលខ្ញុំរៀនមេរៀនអ្វីមួយនោះពីគាត់ហើយ……តែវាហាក់ដូចជាទទួលអារម្មណ៏ថាប្លែករហូត
ដល់មិននឹកស្មានថា ខ្ញុំកំពុងត្រូវបងពិសិទ្ធឈ្មួសឈ្មុលល្វែងក្រោមបាត់ទៅហើយ
ទំរាំដឹងថាៈ មេរៀនដែលគាត់បង្រៀននោះ
វាជាបទពិសោធន៏ជាក់ស្តែងដែលគាត់កំពុងក្រសោប
កាយខ្ញុំទាំងខ្លួននលគោកដូច្នេះ។
ខ្ញុំប្រមូលអារម្មណ៏ស្ទុះចេញពីការបៀតបៀនរបស់គាត់ នៅល្វែងក្រោមខ្ញុំ
តែខ្ញុំនៅតែមិនអាចដដែល…..ព្រោះពេលនេះដំបូកមាសរបស់ខ្ញុំ
ហាក់កំពុងត្រូវអណ្តាដ៏គគ្រាតរបស់គាត់លិតជញ្ជក់បឹតយករសជាតិដែលជ្រាបចេញពីក្នុងល្អាង
ហ៊ុំព័ទ្ឋដោយស្មៅខ្ចីល្វក់នៅសង្ខាង…។
គាត់ពិតធ្វើអោយខ្ញុំពិបាកទ្រាំណាស់…ខ្ញុំភ្លេចថា គាត់ជាអ្នកណាទៅហើយ…..
ហើយអ្វីៗកំពុងត្រូវធ្វើដំណើរទៅជាមួយគាត់ទាំងស្រុង បូករួមទាំងល្វែងលើផងដែរ
គឺគាត់ចាប់ផ្តើមសំអាតខ្លួនខ្ញុំដោយអណ្តាតនោះហើយ។
ខ្ញុំខំនិយាយទៅរកគាត់ស្ទើរផុតសម្លេងម្តងៗ៖
បងពិសិទ្ធ…បងពិសិទ្ធ….ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ…អូយបងអើយ!…..អូនរសើបណាស់..!..
នែ៎.បង…អូយ!ៗ»…ខ្ញុំនិយាយដោយអង្វរគាត់ម្តង
ហើយម្តងទៀតតែគាត់នៅតែបន្តសកម្មភាពយ៉ាងតក់ក្រហល់មកលើដងខ្លួនខ្ញុំ.។
ខ្ញុំគិតថាៈ ពេលនេះមិនថាតែខ្ញុំទេ ដែលប្រឈមមុខនិងស្ថានភាពបែបនេះ
តែក៏មានមនុស្សស្រីស្រី ផ្សេងៗទៀតដែលអាចមានបទពិសោធន៏ដូចខ្ញុំនេះ
និងបន្ទាប់មកពួកគេនិងទទួលអារម្មណ៏ដូចខ្ញុំជាក់ជាមិនខាន។
ភ្នែកខ្ញុំខំសម្លឹងអោនទៅមើលល្វែងខាងក្រោម ពោរពេញដោយអារម្មណ៏ស្រើបស្រាលបំផុត
ព្រោះដំបូកមាសដែលខិតខំលាក់ទុកសម្រាប់តែប្តីនៅពេលនេះ កំពុងទទួលបាននូវ
ការបោសសំអាត, ញីញក់ និងឈ្លក់ឈ្លីគ្មានសល់ចន្លោះត្រង់ណា.
។បងពិសិទ្ធគាត់កំពុងតែឆ្ងាញ់ និងដំបូកខ្ញុំខ្លាំងណាស់…គាត់មិនដឹងថា
ពេលនេះខ្ញុំកំពុងហោះហើរ ដល់ទីណាឡើយ.។ ដែដ៏ប៊ិនប្រសប់របស់គាត់ក៏ចាប់ផ្តើម
ស្រវាចាប់កូនភ្នំទាំងពីររបស់ខ្ញុំ….គាត់ប្រើអណ្តាតលឹតរាងកាយខ្ញុំសព្វកន្លែងគ្នានសល់ត្រង់ណាទេ..
បន្ទាប់មកគាត់ក៏
ចាប់ដៃខ្ញុំអោយកាន់ពស់វែករបស់គាត់ដែលកំពុងតែបើកពពែយ៉ាងធំវែងហួសពីការស្មាន
ធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់ទទួលអារម្មណ៏ស្រេវស្រើប.។ គាត់និយាយមកកាន់ខ្ញុំថាៈ
អូនត្រូវការវាទេ? បងនិងចាក់ថ្នាំអោយអូន…..កុំខ្លាចអី!…ស្ទាបវាមើល វាធំ
ហើយវែង វាពិតជាធ្វើអោយអូនសុខស្រួល ជាងពេលណាទាំងអស់ អូនត្រូវការវាទេ?។
ខ្ញុំក៏ស្ទាបនាគរាជរបស់គាត់
ខ្ញុំគិតថាពិតជាធំជាងនាគរាជប្តីខ្ញុំខ្លាំងណាស់..ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងថា
ប្រសិនបើបងពិសិទ្ធ អោយនាគរាជលូនចូលក្នុងដំបូកមាសខ្ញុំនោះ វាពិតជាធ្វើ
អោយដំបូកខ្ញុំរីកមាត់ធំ ឬ ប្រេះស្នាមកាន់តែខ្លាំង និង
អាចមានជម្រៅកាន់តែជ្រៅ .វានិងព្រួសពិសពេញដំបូកខ្ញុំ ដែលធ្វើអោយខ្ញុំឈឺ
មិនដឹងថាអាចទ្រាំបាន ឬ យ៉ាងណាទេ!..។ ខ្ញុំខំលួងចិត្តខ្លួនឯងថា
បើមិនអោយនាគរាជគាត់ចូលពេលនេះទេ ពិតជាគួរអោយអាណិតគាត់ណាស់
ព្រោះគាត់ជាមនុស្សពោះម៉ាយដាច់យូរឆ្នាំ ហើយបើអាណិតគាត់
ត្រូវតែហ៊ានលះបង់ការឈឺចាប់
និងបូជាជូនគាត់ក៏មិនអីដែរ។ការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ
បានឈានដល់ដំណាក់កាលហ្នឹងហើយ ព្រោះក្បាលនាគរាជរបស់គាត់
កំពុងបើកពពែខ្លាំងណាស់…គាត់ក៏អោយខ្ញុំក្រោកឈរទល់មុខគាត់ ក្នុងអាការៈ ននលគោក
ខ្ញុំខំងើយមើលមុខគាត់ដែលខ្ពស់.។ គាត់និយាយសួរបញ្ជាក់ខ្ញុំថាៈ
អូនត្រូវការនាគរាជបង
ចូលទៅក្នុងដំបូកមាសអូនទេ!..អូនត្រូវការវាទេ?..មិនអស់ចិត្តគាត់ក៏លុត
ជង្គង់ទល់មុខខ្ញុំអោនក្បាលទៅឈ្មូសឈ្មុលល្អាងមាសខ្ញុំម្តងទៀត
រហូតដល់គាត់គិតថា ល្អាងមាសខ្ញុំកំពុងរីកមាត់វា
រង់ចាំនាគរាជលូនគាត់ចូលហើយ….ទើបគាត់ក្រោកឈរ ហើយអោយខ្ញុំឈរផ្ទប់ទៅនិងជញ្ជាំង
ដោយហុចល្វែងក្រោយអោយគាត់. ។ខ្ញុំដឹងថា ដៃគាត់កំពុងចាប់ញែកសាច់ត្រគាកខ្ញុំ
ដើម្បីទុកផ្លូវអោយនាគរាជគាត់លូនចូល. ។ ត្រគាកខ្ញុំពេលនេះ
ហាក់ដូចជាហែកចេញពីគ្នា រួចគាត់លាន់មាត់ថា
ល្អាងអូនធំមានទឹកហូរជ្រាបសព្វកន្លែងមិនតូចនោះទេ ហើយមាត់ល្អាងវិញ
មានពណ៌ក្រហមស៊ីជម្ពូរ អាចអោយនាគរាជបងលូនចូលបានហើយ។ ឭសម្តីនេះភ្លាម
ខ្ញុំមានអារម្មណ៏រំភើប ព្រោះគិតថា ដំបូកមាសខ្ញុំអាចទទួលស្វាគមន៍
អោយនាគរាជគាត់ចូលវាយលុក ខ្ញុំងាកមកញញឹម តិចៗដាក់គាត់ដោយក្តីរំភើប
និងព្រមអោយនាគរាជគាត់លូនចូលតាមការបញ្ជារបស់គាត់។
មុននឹងបញ្ជានាគរាជគាត់អោយចូលក្នុងអណ្តើកមាសខ្ញុំ
បងពិសិទ្ធក៏អោនក្បាលទៅលិតមាត់ល្អាងម្តងទៀត
ហាក់ដូចជាមិនទាន់ឆ្អែត.ធ្វើអោយខ្ញុំស្ទើហើបជើងម្តងៗទៅហើយ.។
ឥឡូវខ្ញុំទទួលអារម្មណ៏ថាៈ ល្អាងខ្ញុំកំពុងត្រូវនាគរាជ គាត់លូនចូលសន្សឹមៗហើយ
ព្រោះខ្ញុំមានអារម្មណ៏ថា
ណែននៅត្រង់បរិវេណអណ្តើកមាសណាស់…..បងពិសិទ្ធបានបញ្ជា
អោយខ្ញុំអោនក្បាលចុះក្រោម រួចគាត់បុកពីក្រោយយ៉ាងតក់ក្រហល់ មួយៗខ្លាំងៗ
ស្ទើរយំម្តងៗ..គាត់ហាក់មិនអាណិតខ្ញុំទេខ្ញុំក៏គិតថា
នេះប្រហែលជាគាត់អត់មេយូរហើយទើប ធ្វើសកម្មភាពសាហាវយ៉ាងនេះ
គឺខ្លាំងជាងប្តីខ្ញុំ១០០ដងឯណោះ។ ប្តីខ្ញុំមិនអាចធៀបនិងគាត់បានទេ
ឥឡូវគាត់កំពុងវាយប្រហារដំបូកមាសខ្ញុំកាន់តែខ្លាំងៗឡើងជាងកន្លះម៉ោង
នាគរាជគាត់នៅតែមិនទាន់ព្រួសពិសមកទៀត
ខ្ញុំខំទប់ស្ទើរទន់ជង្គង់ហើយ.។ប្រហែកជា១ម៉ោង ទើបនាគរាជគាត់ព្រួសពិស
ចូលពេញល្អាងខ្ញុំ យ៉ាងខាប់ដុំៗដូចទឹកដោះគោ។ ខ្ញុំសូមសារភាពថា
បងពិសិទ្ធពិតជាមនុស្សដែលមានកម្លាំងខ្លាំងអស្ចារ្យមែន
ពេលនេះហើយដែលខ្ញុំទទួលសេចក្តីសុខពិតពីការរួមភេទជាមួយគាត់។ តាមពិតកន្លងមក
ប្តីខ្ញុំមិនដែលផ្តល់សេចក្តីសុខបែបនេះដល់ខ្ញុំទេ
គឺគាត់អាត្មានិយមណាស់មិនដែលអូសបន្លាយពេលយូរយ៉ាងនេះទេ
និងធ្វើអោយខ្ញុំសុខស្រួលម្ដងក៏អត់ដែរ។ ខ្ញុំគិតថា
ឥឡូវមានបងពិសិទ្ធដែលមានសមត្ថភាពខាងរួមរ័កដូច្នេះ
វាពិតជាល្អណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។បងពិសិទ្ធបាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំថាៈ
«បងនឹងមកលេងអូនអោយបានញឹកញាប់»!..
ខ្ញុំញញឹមងក់ក្បាលតិចៗដាក់គាត់..តែមានពេលខ្លះខ្ញុំកុហកប្តីថា
«មកលេងស្រុកកំណើត» តែ តាមពិតគឺខ្ញុំបានស្កាត់មកជួបបងពិសិទ្ធជាញឹកញាប់
ស្លើរជារៀងរាល់សប្តាហ៏ បន្ទាប់ពីពួកយើងបានរួមរ័កគ្នាម្តងមក
ព្រោះខ្ញុំនឹកដល់នាគរាជរបស់គាត់ដែលវែងនិងធំនោះ។
ខ្ញុំមិនគួរយករឿងនេះមកបកសា្រយជូមមិត្តអ្នកអាននោះទេ! តែនេះជារឿងពិត
និងជាបទពិសោធន៏មួយសម្រាប់អ្នកដែលមិនធ្លាប់បានសេចក្ដីសុខពីការរួមភេទ
ព្រោះប្ដីព្រងើយកន្តើយ។ ប្រសិនបើអ្នកអាចធ្វើទៅបាននោះវាជាការប្រសើរ
និងបានស្គាល់រសជាតិមនុស្សមាឌមាំដូចជាបងពិសិទ្ធអញ្ចឹងដែរ។
គួរអោយស្រឡាញ់ពេញចិត្តគាត់ណាស់…សម្រាប់ខ្ញុំ!!!
EmoticonEmoticon